Bez tytułu

Tylko cichy szept, który koi ból, potrafi wybaczać, jest lekarstwem rozpaczy dwóch serc...

Cze... jestem Paulina, mam 16 lat i wielką ochotę na prowadzenie tej strony... Pewnie patrzac na nią pomyslicie, ze to kolejny pamiętnik glupiej nastolatki, ktorego nie opłaca sie czytac, bo jest takich na pęczki. heh..no cóz, to prawda, ale ta strona nie dla was ma być wazna, ale dla mnie... wiec jesli juz spotkaliscie sie z takimi stonami, to nie mowcie, ze trafiliscie na kolejną, nic nie znaczącą stronkę, bo kazda taka strona ma znaczenie...jesli nie dla was to dla osoby, ktora ją prowadzi. Autorzy tego typu rzeczy zostawiają na tych stronach swoje czasem najskrytsze tajemnice, a czasem po prostu zwykle wspomnienia, ktore dla nich sa drogie...